Wij gaan weer een fietstocht maken van 4sept tot 27 sept. en hebben weer blog aangemaakt, bakkertjesopdefiets2.reismee.nl. Is de naam. als je onze verhalen wilt lezen is dat de site waar je naar
toe kunt gaan en evt je mail adres kunt achter laten. Arjan en Jose
We zijn vroeg opgestaan en na het ontbijt richting het station gefietst. We hadden al bekeken dan we op perron 3 moesten zijn. De trein kwam keurig op tijd en er stond nog een stel fietsers met
bagage te wachten. Die moesten ook naar München. Het was erg leuk om iedere keer weer aangesproken te worden of om met "collega's " even te praten. En wie we ook spraken, allemaal hadden ze het over
de slechte bewegwijzering in Italië! Allemaal kilometers verkeerd gereden ondanks navigatie enz! Wij dachten alleen maar: gelukkig ook zij!! Ar vond het wonderlijk dat we zo een 8 weken geleden de
treinkaartjes via internet hadden geregeld en dat we dan in de trein stappen en daar keurig bij onze plaatsen de papiertjes vinden met gereserveerd en ons ticketnummer er op vermeld! Het eerste stuk
van de treinreis voerde ons weer langs allerlei plaatsten en gebieden waar we op de heenreis doorheen gefietst hadden. We herkende kasteeltjes en mooie bergtoppen! Dus de tijd vloog voorbij. Tot net
onder Bolzano en toen week de route af richting Brenner. We zijn snel door Oostenrijk en laten dan de bergen weer langzaam achter ons! We hebben lekker gelezen en naar buiten gekeken en om 14.15
waren we in München. Ar sleepte de fietsen uit de fietsen wagon en op het perron hebben we alle bagage er weer opgeladen. We hebben nog erg getwijfeld om voor Floor een mini Drindl jurkje te kopen!
Toch maar niet gedaan. Toen eerst maar gauw München uit gefietst!! Weg uit de drukke warme stad met al die auto's. De Mio heeft ons via allerlei weggetjes uit München geloodst, richting de auto. Ar
wilde gauw gauw weg uit de drukte en toen ik aankondigde dat ik toch wel heel erg toe was aan even een gezellig kopje koffie zei Ar alleen : straks eerst wegwezen hier! Na de stad en de drukte
en...de koffie .... Zei ik tegen Ar, als je me kwijt bent dan ben ik ergens bij de eerste beste gelegenheid gaan koffie drinken! Ik hoop dat je dan ook komt! De hint werd begrepen, en natuurlijk
snapte ik ook wel dat Ar zo snel mogelijk even de eerste kilometers getrapt wilde hebben en later wel ergens wilde zitten. Maar mijn benen vonden het tempo van Ar vandaag even niet meer leuk! De
laatste twee dagen waren nog niet uit mijn benen verdwenen. We hadden een mooie route, goede fietswegen door een bos en erg mooi zonnig weer! Heuvelachtig maar geen gekke klimmen meer en De laatste
10 km naar Starnberg was met merendeel afdalingen, heerlijk! We hebben best wat beesten gezien al de hele reis, drie hertjes die vlak voor onze fiets overstaken, en ook verder onder weg meerdere
herten, slangen,fazanten, hazen, ooievaars en eekhoorntjes en heel wat, gelukkig platgereden, ratten! We kwamen perfect bij de auto weer uit! Spannend of er geen bon op zat of dat we bv een lege accu
zouden hebben en dat soort ongein, maar alles was perfect. We hebben de bagage van de fietsen gehaald en de boel in- en opgeladen en toen richting Uitgeest vertrokken. We gaan nog wel ergens
overnachten, waar dat weten we nog niet. We hebben tot nu toe een prachtige reis gehad, zonder lekke banden, zonder ongelukken en we hebben elke dag weer een nieuw avontuur beleefd! Onze mooiste, in
ieder geval de avontuurlijkste reis ooit!! En we zijn zo blij dat alles goed verlopen is! Nu gauw naar huis, want inmiddels is ons Floortje gaan lopen!!!
Ja hoor, eindstation gehaald. Een probeerden we een klein stukje toeristische fietsroute via de Mio te doen, maar na het eerste klimmetje zijn we daar meteen vanaf geweken! Ar riep nog wel tijdens
deze klim, waar we na gister echt niet op zaten te wachte, geniet godv..... Van het uitzicht Jo!! Toen de route optie op de Mio gewijzigd en Een zo makkelijk mogelijke weg recht door naar Verona! We
kregen toch nog een tweede bergje te verwerken, maar die ging makkelijk omhoog op een mooie geasfalteerde weg. En nu zitten we in Verona. Treinstation voor morgen is ongeveer 4-5 km hier vandaan, dus
we gaan oprijd ontbijten en dan naar het station. Het zal ons niet gebeuren dat we de trein missen!.
We vertrokken vanmorgen uit " het sanatorium" annex kuuroord uit de jaren 50. Er werd ons niet alleen een hele fijne dag en goede reis gewenst maar vooral ook een goed leven.... Mmm kun je op twee
manieren opvatten.. Het was wel weer een belevenis! Toen gingen we op weg naar Verona. Het weer was prachtig! Een strak blauwe lucht en al goed warm. Lekker relaxed richting Verona. Zo een 50 km voor
de boeg en morgen ook nog zo een stuk. We verwachten wel een wat heuvel en bergachtiger landschap. Binnen 10 minuten hadden we de eerste klim al te pakken van meteen al een kilometer of 7 !! Dat was
niet in de planning maar goed je hebt dan weinig keus! Daarna altijd genieten van het uitzicht en de afdaling, dat is de beloning. Rotje kapot stonden we boven uit te puffen, komt daar een nuffige
Audi rijder demonstratief achter ons staan. Na een minuutje gebaarde wij al, van ga er maar langs hoor !! Ruimte zat!! Maar nee hoor, ze bleven demonstratief achter ons wachten. Toen gingen ze naast
ons staan en daar ging het elektrische raampje langzaam open! Keurig gekapte dame met gelakte nagels en Dior zonnebril en Louis Vutton tasje op schoot, maande ons aan de kant te gaan!! We stonden
enorm dangerous! Volgens haar!! onzin, want er was echt ruimte zat! Wij stonden daar werkelijk als klamme kleffe vaatdoeken en hebben haar, geheel op onze eigen vriendelijke manier, ook een hele
fijne, en vooral relaxte dag toegewenst en tevens een heel fijn leven ! En daarachter aan" vooral genieten hoor!!" En je niet meer opwinden over futtiliteitjes. Daaaaaag! Wij zijn heerlijk ontspannen
naar beneden gesjeesd en genoten van de verkoelende wind!! We hadden een prachtige glooiende weg verder en we vorderden goed. Terwijl we ergens koffie dronken onderweg, kwam er een mannetje bij ons
zitten die in Duits,Italiaans,Engels ..alles wilde weten over onze reis. Hij hield niet op met praten bleef maar gezellig lachen en praten en sprak mensen aan uit het dorp om te vertellen wat wij
allemaal gefietst hadden. Een meisje, de dochter van de bakker kwam en vroeg of we ook een reisverslag hadden en vroeg naar onze weblog. Om een uur of drie reden we langs een grote supermarkt en
stelde ik voor om maar even wat drinken en eten te kopen, voor de zekerheid. We hadden niet veel meer! Nog twee slappe zoete witje kadetjes met flauwe kaas van vanmorgen en wat water. Nou Ar dacht
eerst dat het niet zo nodig was, maar toch maar even wat gehaald. En nu nog een kleine 15 km naar het hotel. En toen kwam er een klim!! Niet normaal!! Nog 12 km naar Soave naar ons hotel. Totaal
onverwachts werden we compleet over een berg gestuurd door vriend Mio!! Na de halve berg dachten we al dat het na elke bocht al klaar zou zijn met klimmen, maar nee hoor! Toen waren we al bang dat we
echt de berg over gestuurd werden. En inderdaad was dat het geval. Stukken die zo enorm steil waren dat het niet meer te fietsen was en ook werden we verrast op een opgebroken stuk weg. Daar hebben
we er toch voor gekozen om onze fietsen langs de hekken te slepen omdat we de vijf km die we la geklommen hadden, niet voor niets hadden gedaan. En dan zeker nu weer terug naar beneden moeten gaan
?en dan een enorme omweg moeten maken..? Nou dat ging niet gebeuren. Voorbij de twee hekken ging de weg 25 meter naar beneden en daarna weer vrolijk omhoog! Niet te doen! Stukken lopen en na heel
veel geploeter komen we eindelijk boven.... Bij een bord....Soave 9 km naar de richting waar we vandaan kwamen!! Hoe dit mogelijk was weten we nog steeds niet! Maar naar beneden gaan, dezelfde weg
terug en daar een bord tegen komen met Soave 12 km omhoog, dat kregen we mentaal niet voor elkaar! Dus zijn we toch maar aan de afdaling naar het onbekende begonnen. De beloning voor deze klim was
een overweldigend mooi uitzicht! We hebben nog nooit zo ver kunnen kijken! Inmiddels was het wat meer bewolkt geworden en zagen we verschillende dorpjes beneden liggen welke nog door de zo'n
beschenen werden. Ik moest Ar even overhalen om even extra van dit uitzicht te genieten! we hadden natuurlijk nog de balen van het feit dat we niet goed waren gereden! Maar dit was echt ongelooflijk
mooi! Beneden aangekomen hebben we besloten om in het eerste hotel of herberg of wat dan ook te gaan slapen! Laten we nu toch beland zijn in een hotel/herbergloos gebied!!! We bleken veel verder van
onze route verwijderd dan we dachten. Wat waren we blij dat we brood, kaas en drinken gehaald hadden onderweg! Bij een gezellig tankstation hebben we dat opgegeten en zijn weer verder gegaan. Daar
heeft Ar de Mio weer even opgeladen en daarna hadden we helemaal een probleem, de mio werkte niet meer en het gebied waar we zaten op onze papieren kaart was precies in een vouw met een scheur. Top
allemaal! We reden verder en het was inmiddels al over 19.00 uur. Ar zat al te bedenken dat we in een nog niet afgebouwd huis moesten gaan slapen: het was inmiddels al een beetje schemerig en het
regende een beetje, en ik bedacht dat we maar een taxi of zo iets moesten gaan bellen!desnoods de fietsen ergens neerzetten en morgen ophalen. We moesten nog kilometers rijden voor we, na veel vragen
en rondjes te hebben gereden ( na een uur weer bij hetzelfde café vragen) eindelijk bij een herberg kwamen! Ze hadden een kamer maar, werden we gewaarschuwd, er was een heftige Italiaanse bruiloft en
de muziek zou tot 5.00 uur in de morgen duren! Voor ons geen probleem! Wij slapen wel na zo een rit! Eerst gedouched en daarna heerlijk gegeten en toen gingen we naar boven! We werden wel hartelijk
uitgenodigd om even te gaan slapen en dan over een paar uurtjes nog even feest te komen vieren! " Nou, we wait" was het antwoord van Ar!! We zitten nu, en dat is heerlijk op een makkelijke 30 km van
Verona! De Mio werkt inmiddels weer, we zijn voorbij de scheur in de papieren kaart, ik voorzie geen gekkigheid morgen! Eerst uitslapen!
We hebben vanmorgen onze spullen weer ingepakt en zijn alvast op weg naar Verona gegaan. Eerst moesten we naar het einde van Lido fietsen en daar met de waterbus naar Lido Pellestrina, wat een lang
ongezellig oud en smoezelig eiland is en daarvandaan op de boot naar Chioggia. Over dat gedeelte hebben we al ruim twee uur gedaan. Chioggia is een schiereiland en we hebben de Mio de route laten
navigeren met daarbij aangegeven dat we op fietspaden en niet op autowegen wilde fietsen. Het was een heel gedoe om uit Chioggia te komen en uiteindelijk toch maar even over de autoweg en brug. We
hebben eerst een grote gedetailleerde kaart erbij gekocht want aan het fietsroute van de Claudia Augusta hebben we nu niets meer. Het waren mooie weggetjes en door allerlei dorpjes heen, de mio gaf
een mooie route, maar het schoot niet echt op. Uiteindelijk toch een gedeelte even de kaart gevolgd en toen we dat weer zat waren, weer de Mio gevolgd met de mooie route naar het hotel wat we in
gedachte hadden in Baggiatelle Terme. Onderweg gingen we ergens koffie drinken en daar zaten op dat moment allerlei werklui. Wel honderd man. Dus onze koffie duurde wel even. We laden tussendoor voor
de zekerheid even de Mio op dus wachten was niet zo erg. Maar na een half uur vroeg Ar nogmaals om de koffie. En na een kwartier nog een keer. Toen ging Ar naar binnen en zei " I dont know of you
zink we have all ze time of ze world , maar dat hebben we niet we moeten further you know! !!" "Ja "zei Ar tegen mij, "ik ben niet gek, kom op zeg" En... toen kwam de koffie! Ik kreeg spontaan de
slappe lach! Onderweg viel ons op dat bijna elk huis beveiligd was. Camera's ,hekken en honden! Sommige honden konden langs het hek het erf af. Ar reed voorop en daar werd wel naar geblaft maar je
zag die honden denken" haar kunnen we wel hebben" !! Dus ik kreeg ze met een rot gang en ontblootte tanden achter mij aan. Dus dan trok met alle kracht die ik had, ik een sprint voorbij Ar!! Ik hou
daar helemaal niet van! Zo een 50 km voor Padova zien we opeens een de glooiende bergen in de verte!! Heerlijk vinden we dat allebei! Dat kondigt verandering van weggetjes en mooie natuur aan!! Het
is vandaag benauwd warm. Zon, maar ook veel bewolking. We hebben een hotel via Booking.com gezien en toen we daar op een uurtje afstand van zaten hebben we dat geboekt. Niet duur, maar met zwembad
met bronwater! Nou dat leek ons heerlijk! We komen uiteindelijk bij het hotel aan, blijkt het een soort kruising te zijn tussen een hotel, jeugdherberg en sanatorium! Het oorspronkelijke hotel wordt
nog maar voor een gedeelte gebruikt en het is echt vergane glorie, maar toch heeft het ook wel weer wat. Een bijzonder aardige vrouw die ons welkom heette. Zij vond dat ik meteen moest gaan zwemmen
in het heerlijke water en Ar mocht dat zelf weten! Ik had geen keus zei ze! Spullen even naar de kamer gebracht en zwemkleding aangetrokken en vervolgens kwamen we bij het zwembad met echt heerlijk
water!! 28-30 graden! We kregen een soort afgeknipte, kanarie gele lakens aangeboden als handdoek en voor over de ligbedden. Later kwam de mevrouw even vragen of we mee wilde eten? Nou dat leek ons
een goed plan want een restaurant zoeken op de fiets hadden we geen zin in! Nou we boften zei de mevrouw, want er stond een streekgerecht op de kaart!! Alles is goed riep Ar al!! Maar we hadden ook
keuze... " Nee hoor ,riep Ar weer, "we lusten alles!" Nou ik was wat voorzichtiger en zei tegen Ar dat hij niet wist waar hij ja tegen had gezegd..... Bruine bonen, streekworst en een gele polenta
pap!! Nou ik was benieuwd! Om half acht werd er omgeroepen dat we konden eten!. Alle gasten stiefelden naar de eetzaal en daar zaten we tussen allemaal bejaarden en twee gezinnen met kinderen. De
bejaarden waren daar allemaal voor de medische baden en behandelingen daar! De een nog vreemder dan de ander Onze mede gasten, kregen bij elke gang een keuze... Wij niet!! Nee Ar was overduidelijk
geweest en de gastvrouwbhad de keuze al doorgegeven!! Dus Ar zag bij de buren heerlijke kazen en later gegrilde vlees en patatjes! En hij zat aan de bruine bonen en polenta pap, en worst! We kregen
wel een fles wijn van het huis, dus die maakte een hoop goed, misschien zelfs wel even teveel! Zeker bij Ar die de slappe lach kreeg wat echt niet meer goed kwam!! Beneden in de gang hangt op een
briefje dat je voor 5 euro een gesprek met een psycholoog kunt hebben..... Overal hangen bellen voor hulp, en we zien eigenlijk al meer typische dingen.....nu onweert regent het en bliksemt het hard
buiten!! Goed sfeertje hier..... De kamer is trouwens prima!
We zijn nu sinds Dinsdag in Venetie. Ons hotel is een soort Ikea-hotel..niet echt gezellig maar we hebben er alles wat we nodig hebben. We zijn woensdag naar het oude Venetie gegaan met de waterbus.
Het werkt net als de metro. Eerst wat rond venetie gevaren en daarna afgezet vlak bij het San Marco plein. Het is een imposante stad! Wat een prachtige gebouwen, pleinen, staatjes, gondels, en
winkeltjes. Het is een erg leuk om dit allemaal in het echt te zien! Veel groter dan wij gedacht hadden. We hebben even rond het San Marco plein gelopen de straatjes daarom heen, maar helaas moeten
we al snel bekennen dat dit helemaal niets is voor mij. Het is veel lopen en veel trappen op en af en dat een een behoorlijke mensen massa en bij 25-28 graden Op de terrasjes is het net als in Parijs
; de prijs van je drankje hangt af van de plaats op het terras. Dus toen wij de prijzen zagen van 9,- voor een kopje koffie en 15,- voor een stukje taart daarbij of 11,- voor een glas cola zijn we
opzoek gegaan naar een ander terras. Tussendoor even plassen voor 1,50 per persoon. De winkels zijn ook allemaal zeer exclusief, bizar mooie schoenen, tassen en peperdure kleding! Wel erg leuk om te
bekijken allemaal! Verder op een terras was het iets gunstiger en toe we ergens een broodje gingen eten, was het eigenlijk de bedoeling dat we het meenamen en buiten op gingen eten want anders
moesten we het dubbele betalen, tot ze mijn krukken zag toen mochten we dan eventjes gaan zitten. We zijn nog even klein stukje verder gelopen en nog in een kerk gekeken en het muziek museum geweest
en gekeken naar de schitterende gondels met zingende gondeliers. Het is een heel apart sfeertje. Omdat het ook echt warm en benauwd was wilden we eigenlijk wel lekker naar het strand of zwembad Met
een dikke enkel en pijnlijke benen zijn we weer met de waterbus teruggegaan en zijn naar ons hotel gegaan om daar bij het zwembad te gaan liggen of naar het strand te gaan, het werd het zwembad.Dat
was lekker koel en daar hebben we gezwommen en gelezen tot dat de muggen ons ontdekten! Duizenden!! Eerst wapperden we nog wat, maar na 50 muggenbeten had ik het wel gezien daar. Het aantal beten bij
Arjan en mij was ongeveer 1 op 10. ...Ar had ongeveer 10 speldenprikjes en ik had 50 bulten! Toen we naar de kamer liepen moesten we echt wapperen met de handdoeken en mond dicht houden want we
moesten echt door wolken van muggen, in de kamer aangekomen had ik er dus nog wel een stuk of 10-15 bij. Ar niet!! Vandaag zijn eerst over het eiland Venetie lido gefietst en toen zijn we naar het
strand gegaan en hoewel we de zon niet heel erg veel gezien hebben, hebben we toch in onze zwemkleding lekker kunnen liggen en lezen. Er zijn hele gezellige restaurants langs het strand en daar
hebben we al een paar avonden gegeten! Lekker buiten op het terras, kaarjes erbij...heerlijk genieten !
We zijn gisteravond in een restaurant beland !! Van de buitenkant dachten we een heel simpel restaurantje, eigenlijk was het gewoon het eerste restaurantje in de buurt van het hotel. Makkelijk ,
lekker dichtbij. Maar wat hebben we daar overheerlijk gegeten! Bij binnenkomst zagen we al prachtig opgemaakte salades en een hele tafel met vers fruit. De salades waren in een soort ronde bar met
een soort glazen vleugels er boven die met een pedaal konden zakken zodat de salades allemaal keurig bedekt werden en koel werden gehouden. Wij zaten er natuurlijk als eerste gasten die avond om
19.30 uur. We dachten eerst nog, wat sneu, we zijn vast een van de weinige gasten vanavond, maar niets was minder waar, het werd al drukker en drukker. Een zeer gezellige bediening die ons eerst een
glas prosseco en een hapje van het huis aanbood. We begonnen met het saladebuffet en dat zou voor ons al een perfecte maaltijd kunnen zijn! Wat een keuze aan heerlijkheden, de gastheer raadde ons
allerlei specialiteiten aan die we zeker moesten proeven! Er was van alles, salades, allerlei groenten, veel visgerechten en een verse gerookte zalm waarvoor ze eerst de messen geslepen werden!
Fantastisch om te zien en zo gezellig! Toen de hoofdgerechten, alles was met evenveel zorg klaargemaakt en we hebben zelden zo heerlijk gegeten! Lekkere wijntjes erbij en zo de dag perfect
afgesloten! En vandaag; we vertrokken niet zo vroeg. Eerst alvast via internet het hotel voor de vier dagen Venetië geboekt. Zag er goed uit en gunstig last minute aanbod. Toen om half elf aan het
laatste stuk naar Venetie begonnen. Het was best warm, maar bewolkt weer en smiddags nog wat miezerige regen. Meteen daarna was het weer erg warm dus we konden gewoon in onze shirtjes fietsen. De
bewegwijzering was wederom dramatisch!! We kwamen weer op doodlopende privé weggetjes , pas na een paar honderd meter zichtbaar, en zelfs op opgebroken wegen waarbij bij een weg er hekken stonden en
er mannen aan het werk waren. Dat zou kilometers omweg tot gevolg hebben, dus vroeg Ar of we toch mochten passeren; nou nee hoor! Dus daar gingen jut en jul weer kilometers terug, de weg meteen weer
goed kwijt natuurlijk. De Mio wist er ook geen raad mee en van knappe wegwijzers hebben ze hier nog nooit van gehoord! Na een koffie stop zijn we helemaal de mist in gegaan en in grote ronden
gereden! Gelukkig kwam er een man naar ons toe die vroeg waar we naar toe moesten. Bleek dat deze man volgende week zelf een gedeelte van de Via Claudio Augusta wil gaan fietsen! Hij was erg
behulpzaam en is zelfs een heel stuk met ons meegefietst en zo kwamen we weer op het goede spoor. We zagen nu achter ons in de verte de hoge bergen die erg mooi in het zonlicht lagen. De route van de
laatste twee dagen is niet zo mooi als de dagen ervoor en eigenlijk missen we allebei de bergen en de ruigere natuur. Nadat we weer een soort snelweg moesten fietsen kwamen we eindelijk bij de grote
brug naar Venetië , 7 km lang. En daarna met de boot/pont naar het eiland waar we slapen, Venetië lido. Op de boot was nog een stel fietsers uit Zwitserland die ook de Via Claudio fietsten en ook
vanmorgen vanuit Treviso waren vertrokken! Ook zij hadden de balen van de bewegwijzering en hadden zelfs twee navigatie apparaten mee en een route kaart maar gingen ook meerdere keren volledig de
mist in en hebben de afgelopen dagen ook uren omgereden! Bij de wegopbreking hadden zij geluk; het was bijna schafttijd voor de werklui en zo konden wij na tien minuten wachten toch tussen de hekken
door. Zij hadden 60 km gereden en wij 75. De boottocht was langs Venetië en dat was zo mooi om te zien! Wat een pittoreske torentjes, mooie gebouwen en heel veel bootjes op het water! We hebben eerst
even koffie gedronken en zijn toen naar ons hotel gegaan. Ons hotel zag er op het plaatje gezelliger uit dan in werkelijkheid. Maar de kamer is prima! Vanavond hebben we hier vlakbij aan het water
gegeten en zo over het water is het een sprookjes achting gezicht! De ondergaande zon verlichtte de boten op de water. Morgen gaan we met de fiets zonder bagage, dat rijd nu zo superlicht, naar de
oude stad. We gaan nu een paar dagen niksen en gezellig terrasjes pakken, lekker lezen en luieren!
Deze dag kunnen we het best omschrijven als niet gelukt! Hoewel.... De bedoeling om de passen omhoog met de bus of shuttle te doen en dan naar beneden en tussen de passen door te fietsen, was niet
mogelijk omdat de bus niet reed en de shuttle vol was. De mevrouw van ons hotel in Castelló zei dat we ook via de hoofdweg de passen konden ontwijken en dat was wel een lange saaie weg maar hij reed
wel makkelijk omdat de hele weg heel langzaam afliep. Dus hebben we besloten om via deze hoofdweg te gaan. Een andere optie is er niet echt en de passen beklimmen is gewoonweg niet te doen. We moeten
alleen een stukje van de route van de Via Claudia af en zelf een route uitstippelen. Dus we hebben een plaats vlak na de passen in de mio gezet en we vertrokken. Eerst een afdaling van een paar
kilometer. We zijn extra vroeg opgestaan om de bus niet te missen.... Dus we zaten vroeg op de fiets! Het was nog erg koud en dan met een vaartje naar beneden is echt fris!, dus het windjack, het
boterhamzakje, kwam weer goed van pas. Na de eerste kilometers kwam er toch wel weer wat klimwerk. daar hadden we niet op gerekend en dat viel een beetje tegen. Toen de hoofdweg ingeslagen richting
Treviso. Wat een beroerde, rottige weg om te fietsen!! De auto's en vrachtwagen gieren met 70-80 km per uur langs je en dat wel 50 km lang! We probeerde af en toe de alternatieve weg via de Mio te
volgen maar dan belanden we binnen twee minuten in the middle of nowhere en moesten we weer omdraaien. We kwamen zelfs een paar keer in, naar mijn idee, een soort droog gevallen beekje. Allemaal
losse ronde keien en niet te befietsen en steil naar beneden! Doodeng met een volgepakte fiets. We schoten af en toe wel in de lach. We zaten iedere keer van het ene uiterste:de "snelweg" in het
andere " de Rimboe" Dus na een paar honderd meter op zo een pad, keerden we toch weer om! Heel frustrerend maar ons restte niets anders dan de hoofdweg! We moesten zelfs twee keer door een soort
Velser tunnel! Echt niet leuk! Zo een 40 km voor Treviso zijn opeens de bergen voor ons verdwenen en wordt het een vlak landschap wat langzaam naar beneden loopt. De pluspunten van vandaag waren dat
de hoofdweg inderdaad de hele weg geleidelijk afliep dus zonder moeite trapte je gauw heel wat kilometers weg, het was goed weer, we hebben de hoge bergpassen omzeild en we zitten opeens op een
kleine 60 km van Venetië!!! Daar hopen we morgen of overmorgen aan te komen en kunnen daar dan hopelijk met wooi weer, lekker een paar dagen luieren en niets doen! Dus op z'n Cruijf's :zo heb elk
nadeel weer zijn voordeel. Treviso is een prachtige oude stad en bij het eerste hotel waar we aanklopte was gelukkig meteen plek! Het is best een mooi maar geen duur hotel met een blinkend gepoetste
marmeren hal met flink wat glimmend hout, koper en spiegels. En daar komen wij in ons fietskloffie met vieze modderschoentjes, en zanderige fietsen, ( wel droog hoor allemaal) Ik vroeg of er ook een
plek was om onze fietsen neer te zetten en binnen graag, nou dat was geen probleem. Hij deed de deur open en wij met de fietsen door de prachtige hal naar een soort salon! Onze fietsen hebben nog
nooit zo een luxe overnachting gehad! Wasje gedaan, lijntje gespannen dus we slapen met uitzicht op onze was!
