Bakkertjesopdefiets.reismee.nl

trento

Na onze scheiding zijn we vanmorgen vertrokken uit Kaltern. Heerlijk buiten ontbeten en het is meteen al lekker weer. Tramin, Salorno, St. Michel , Mezzocorona en Mezzolombardo, Lavis en vervolgens Trento. We zijn dus een heel groot gedeelte langs de Strada del Vino gegaan, Tramin van de Gewurztraminer, de Kaltern wijnen en een gebied waar de Pinot Grigio vandaan komt. Kilometers met druiven worden nog steeds afgewisseld met kilometers appels! We hebben denk al echt wel 125 km appelboomgaarden langs gefietst. Nu zijn er meer druiven en af en toe ruik je een vlaag van gegiste druiven. Er wordt druk geplukt, manden karren vol met druiven, blauw, groen en rosé en kisten vol met appels! We krijgen af en toe zo een garnalenpelster momentje! Het is flink warm en we wilden onderweg even ergens wat drinken, maar het was lunchtijd! Overduidelijk werd de kaart aangereikt en werd er verwacht dat we wat gingen eten. We waren echt even aan pauze en drinken toe en we zaten heerlijk in de schaduw op het terras, dus oké we bestelden allebei een salade met broodjes....niet oké waarschijnlijk dus de ober werd al onaardiger en onbeschofter. Keek ons zeer geïrriteerd aan en als we wat wilden vragen dan snauwde hij, straks! Op zijn Duits/Italiaans! Zo ook toen we om de rekening vroegen: straks! Oké na 10 minuten wachten stond Ar nog steeds bij de fiets al te wachten, ben ik opgestaan, mijn fietshelm opgedaan en naar hem gekeken zo van nu....of ik ga! Toen gebaarde hij naar een meisje achter de bar dat zei dit moest afhandelen! Ik heb geen fooi gegeven....We zijn overduidelijk echt in het Italiaans sprekende gedeelte beland en daar verstaan ze meteen geen woord Duits meer! Engels is ook erg lastig dus het wordt handen en voeten werk. De bewegwijzering is allerbelabberdst hier! Pas aan het einde van de dag kwamen we weer een bordje van de Claudio tegen. Dus regelmatig hebben we een "rondje om de kerk" gereden. Er werd al gewaarschuwd dat de navigatie op dit stuk niet goed werkt. Die blijft een beetje heen en weer zoeken tussen de originele route en de snellere route. De snelle route is erg recht en gaat nog steeds langs het water en de appelboomgaarden, dus we nemen liever de originele, dan kom je door de mooie plaatsen en alle bezienswaardigheden en fietst veel afwisselender. Bij St. Michel was een van de plaatsten dat het mis ging. Ik fiets achter Ar en als we zoekende zijn dan moeten we vaak even op en af stappen. Ar is dan veel sneller; die trapt meteen en is weg. Ik heb meer moeite met op en afstappen en de eerste meters gaan niet snel. Bij de kerk ging het mis. Ar zei hier naar boven, naar rechts en weg was hij weer. Ik sukkelde er achteraan en was Ar meteen kwijt. Bere steil naar boven en nog meer en kruispuntje over en nog meer naar boven, waar het zo steil werd dat ik moest lopen. Voetje voor voetje met de volgeladen fiets. Ar niet te vinden!! Hoor ik ergens van ver beneden :" Jo wat doe je??" Antwoord: " Klimmen!!" " maar we moeten allang naar beneden! Ik was je kwijt , waar blijf je nou". " ja, sukkel ik was jou kwijt en ik kan niet ruiken of ik ergens moet afslaan! Je bent meteen uit mijn zicht en laat geen geursporen na...." "Kom nou maar naar beneden" dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Naar beneden is vvaak nog lastiger dan naar boven en zeker op natte klinkerweggetjes. Maar lopen was zeker geen optie dus ik moest alle moed verzamelen en ben naar beneden gerommeld. "BLIJF DAAR" zei ik tegen Ar en toen ik beneden was " GA MAAR WEG" Later moeten we daarom brullen van het lachen en moest ik even uitleggen dat in zo een penibele situatie er geen tijd is om te zeggen" Ar, zou jij alsjeblieft beneden willen blijven staan en mij helpen omdat ik dit bere bere eng vind?? " en dan beneden aangekomen " oké Ar dank je wel, maar zou je nu alsjeblieft opzij willen gaan zodat ik na deze helden aktie niet met bibber benen hoef af te stappen en meteen maar verder naar beneden kan door fietsen!" Het water waar we langsfietsen heeft de kleur van koffie met melk! Onderweg nam ik een slokje drinken, al fietsend, en toen vroeg mijn vent of ik onderhand niet kon door gaan met trappen...."slavendrijver" heb ik geantwoord! Maar Ar zei luister dit hoort bij de cursus: je kunt nu fietsend een broodje eten en drinken terwijl je fietst nu ga ik alleen nog kijken of we ook kunnen plassen terwijl we fietsen. We zijn uiteindelijk in Trento aangekomen en helaas begon het wat te miezeren. Gauw een hotel gezocht en we zitten in een redelijk simpel gammel oud hotel, maar wel midden in de stad aan een gezellig plein. Gelukkig kwam de zon weer en hebben we de was buiten gehangen en toen even een stukje om het plein gelopen en daar wat gedronken. Jammer genoeg begon het toen echt te regenen zelfs met onweer! Maar wij gelukkig zaten gezellig onder de parasol te dineren; koud is het helemaal niet. We zitten nu nog steeds buiten bij een café. Ben benieuwd hoe we ons wasje straks aantreffen, het hangt wel een beetje onder een afdak maar of dat genoeg is? Morgen starten we de laatste track van de route, naar Venetië! Ik ben benieuwd wat voor weer we gaan krijgen; er wordt niet veel goeds voorspeld. Tot nu toe hebben we het prima gehad wat weer betreft. De regen die we hadden viel tijdens de Fernpass klim en omdat er geen wind stond hadden we daar weinig last van.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!